Data aktualizacji: 15-08-2022 Dom i Ogród

Kordylina - Charakterystyka, Odmiany, Pielęgnacja, Szkodniki i Choroby

Kordylina jest niezwykle uniwersalną, a przy tym bardzo okazałą rośliną doniczkową. Popularność zdobywa głównie dzięki charakterystycznie wybarwionym liściom. Wybierana jest głównie ze względu na jej palmowy pokrój. Roślina ta idealnie wpasowuje się do każdego wnętrza. Pięknie prezentuje się w aranżacjach skandynawskich i nowoczesnych. Zastanawiasz się, jakie wymagania ma kordylina i czy jej uprawa jest problematyczna? Sprawdź, jak zadbać o roślinę.

Kordylina – pochodzenie i charakterystyka rośliny

Kordylina, a dokładniej Cordyline, to roślina, którą zwykło się potocznie określać jako maczużnia. Naturalne miejsce jej występowania to rejony Nowej Zelandii, Australii jak również wyspy Oceanii oraz Indochiny. Niektóre odmiany pojawiają się także w Indiach oraz bardziej tropikalnym klimacie Ameryki Południowej.

Z uwagi na palmowaty przekrój oraz możliwość uprawy w doniczce, kordylina stała się niezwykle popularnym wyborem w wielu krajach na całym świecie. W warunkach domowych, zapewniwszy jej właściwe dla niej wymagania, roślina doniczkowa może dorastać do nawet 1,5 metra wysokości. W warunkach naturalnych dorastać może nawet do 15 metrów.

Cechą rozpoznawczą rośliny są jej skórzane liście, które w zależności od odmiany mogą mieć różny kolor. W okresie swojego kwitnienia kordylina wytwarza dużą ilość kwiatostanów, które składają się drobne kwiatki o intensywnym zapachu.

Odmiany kordyliny cieszące się największym zainteresowaniem

Najczęściej spotykanymi w uprawie domowej odmianami tej rośliny jest kordylina australijska – Cordyline australis – oraz kordylina krzewiasta – Cordyline terminalis. Rzadziej spotykaną odmianą jest kordylina wyprostowana – Cordyline stricta.

Najpopularniejszymi odmianami kordyliny australijskiej są:

• Purpurea – którą wyróżniają liście w kolorze czerwono-purpurowym,
• Red Star – o liściach zabarwionych na czerwono-brązowo,
• Torbay Dazzler – liście mają kolor zielony z widocznym, kremowym obramowaniem,
• Sundance – jej liście mają kolor zielony z czerwoną pręgą idącą przez środek liścia,
• Albertii – której liście są matowo-zielone z delikatnym, czerwonym rumieńcem i kremowymi paskami na brzegach.

Kordylina – wymagania rośliny

Kordylina wymaga stanowiska jasnego o rozproszonym, umiarkowanym naświetleniu. Decydując się na odmiany o kolorowych liściach, należy jednak wybrać znacznie bardziej naświetlone miejsce. Jest to konieczne chcąc uzyskać planowany dla wybranej odmiany kolor. Z uwagi na pochodzenie, roślina ta głównie uprawiana jest w doniczkach. W okresie letnim, kiedy na zewnątrz panuje zbliżona temperatura do miejsca jej naturalnego występowania, można zdecydować się na jej wystawienie na balkon lub taras.

Kordylina wymaga podłoża o dobrzej przepuszczalności. Mieszanka ziemi powinna być próchnicza, a jej pH powinno być obojętne lub kwaśne. Można przygotować ją samodzielnie lub zdecydować się na gotowe ziemie, które dostępne są w sklepach ogrodniczych.

Osoby decydujące się na tę roślinę w swoim domu muszą również pamiętać o jej przesadzaniu. Młode okazy należy przesadzać raz do roku. W przypadku starszych roślin zabieg ten można wykonywać raz na 3-4 lata.

Kodylina - jak często ją podlewać?

Kordylina jest rośliną doniczkową, która wymaga regularnego oraz systematycznego podlewania. Jest niezwykle wrażliwa na niedobór wody, który może jej znacznie zaszkodzić. Doprowadzenie do jej przesuszenia może odbić się na kondycji oraz wyglądzie kwiatu.

Właściciele powinni również pamiętać, że roślina ta nie znosi zastoju wody. Po jej podlaniu nadmiar wody nagromadzony w podstawce należy odlać. W okresie zimowym częstotliwość podlewania rośliny należy znacząco ograniczyć, do maksymalnie 1-2 razy w ciągu tygodnia.

Z racji pochodzenia i upodobania do tropikalnych warunków, roślinę należy dodatkowo spryskiwać mgiełką wody. Często stosowanym rozwiązaniem jest ustawienie jej niedaleko nawilżacza powietrza.

Czy kordylina wymaga nawożenia?

Decydując się na kordylinę należy pamiętać o jej okresowym nawożeniu. Począwszy od marca, aż do końca sierpnia, roślinę należy wzbogacać przy podlewaniu nawozem. Najlepiej robić to raz na 2-3 tygodnie. W tym celu najlepiej jest zastosować nawóz do palm doniczkowych.

Kordylina – jak ją rozmnażać?

Kordylinę można rozmnażać z wykorzystaniem sadzonek wierzchołkowych lub sadzonek pędowych. Sadzonki o długości około 8 cm pozyskiwać należy wczesną wiosną. Kolejnym krokiem jest ich ukorzenienie i przechowywanie w temperaturze około 24°C. Proces ten najlepiej wspomagać środkami do ukorzeniania oraz z wykorzystaniem folii, która stworzy roślinie warunki szklarniowe - świetne do jej szybkiego rozwoju.

Kordylina - najgroźniejsze szkodniki i choroby

Najczęściej spotykanymi problemami w hodowli kordyliny są te wynikające nieprawidłowego dbania o roślinę. Jeżeli zaobserwuje się sytuację, w której jej liście zaczynają brązowieć i zasychać na brzegach oraz końcówkach, wówczas najprawdopodobniej doszło do jej przesuszenia lub przelania.

W sytuacji, kiedy liście rośliny zaczynają się zwijać oraz robić miękkie, doszło najprawdopodobniej do przemrożenia rośliny. Należy pamiętać, że roślina nie znosi zimna, zbyt niska temperatura wewnątrz pomieszczenia to główna przyczyna zamierania jej liści. Pozostawienie jej w przeciągu również skutkować będzie zaobserwowaniem podobnej sytuacji. Dlatego musi mieć zapewnioną temperaturę pokojową nie niższą niż 18°C

Roślinie zagrażają również choroby wywołane przez grzyby przenoszone wraz z podłożem. Zaatakowana przez patogeny grzybów ulega stopniowemu żółknięciu oraz więdnięciu. Często na liściach można zaobserwować charakterystyczne dla grzybów plamy lub naloty pleśni. Zaatakowaną przez grzyby roślinę można starać się ratować, wykorzystując w tym celu środki przeciwgrzybiczne. Jeżeli jednak to nie pomoże, konieczne będzie pozbycie się jej.

Najczęściej spotykanymi szkodnikami, na które narażona jest kordylina są przędziorki i wciornastki. Zwalczyć je można w prosty sposób, stosując odpowiednie środki dostępne w sklepie ogrodniczym. We wczesnej fazie, kiedy nie ma ich zbyt wiele można spróbować zastosować także opryski naturalne np. z wykorzystaniem cebuli czy czosnku.