Data aktualizacji: 20-07-2022 Dom i Ogród

Hiacynt - Wymagania, Uprawa i Praktyczne Wskazówki Pielęgnacyjne

Hiacynt to jeden z najpopularniejszych kwiatów cebulkowych, który często sadzony jest nie tylko w ogrodzie, ale również w donicach. Na szczególną uwagę zasługują właśnie te odmiany, które sadzi się w doniczkach i uprawia w domach. To właśnie one najdłużej kwitną i cieszą swoich właścicieli wspaniałym wyglądem. Zastanawiasz się, jak dbać o te rośliny i jakich warunków glebowych wymagają? Sprawdź wszystko, co powinieneś wiedzieć na ten temat.

Hiacynt – co to za roślina?

Hiacynt (Hyacinthus) jest rośliną zaliczaną do grupy kwiatów cebulkowych. Pochodzi ona z terenów w znajdujących się w rejonie Morza Śródziemnego. Można spotkać je także na obszarach południowo-zachodniej Azji, tam rośliny te występują w naturalnych warunkach. Bardzo dużą zaletą hiacyntów i cechą wyróżniającą jest możliwość ich uprawy zarówno w gruncie na przydomowej rabacie, jak i w domu.

Hiacynt w doniczce to niezwykle popularny sposób hodowli tego kwiatu – szczególnie wtedy, kiedy mieszka się w bloku i pragnie się wprowadzić do wnętrza odrobinę powiewu świeżości.

Hiacynt i jego najczęściej spotykany odmiany

Hiacynt jest rośliną zaliczaną do grupy szparagowatych. Najczęściej spotykana odmianą jest hiacynt wschodni, który charakteryzuje się wspaniałymi niebieskimi kwiatami pojawiającymi się w okresie wiosennym. Stał się on prekursorem kolejnych odmian. Na chwilę obecną można wyróżnić około 100 różnych odmian hiacyntów, jednak zaledwie około 25 z nich cieszy się zainteresowaniem wśród ogrodników. Zdecydowana większość dostępnych na rynku odmian dorasta od ok. 20 centymetrów do maksymalnie 30 centymetrów.

Do najpopularniejszych odmian wybieranych przez ogrodników zalicza się między innymi te kwitnące na:

• biało – Carnegie, L’Innocence oraz White Pearl,
• żółto – City of Haarlem,
• różowo – Pink Pearl, Splendid Cornelia, Anna Marie, Fondant,
• niebiesko – General Köhler, Concord czy Blue Jacket,
• czerwono – Jan Bos.

Warto również wyróżnić specjalną odmianę tej rośliny – hiacynta miniaturowego. Dorasta on maksymalnie do wysokości około 10 centymetrów.

Uprawa hiacynta – jakie stanowisko wybrać dla rośliny?

Decydując się na posadzenie hiacyntów – w ogrodzie czy w doniczce – konieczne jest zadbanie o odpowiednie stanowisko dla nich. Warto wybrać miejsce dobrze nasłonecznione, zapewniające odpowiednie ilości promieni słonecznych i tym samym ciepła. Roślina sprawdzi się również w miejscu delikatnie zacienionym. Należy natomiast pamiętać, że w uprawie ogrodowej kwiat musi mieć zapewnioną odpowiednią osłonę przed przeciągami oraz silnymi podmuchami wiatru.

Zasadzenie rośliny w dobrze nasłonecznionym miejscu jest gwarancją uzyskania obfitego kwitnięcia i gęstych kwiatostanów. Miejsca zacienione nie sprawdzają się aż tak dobrze. Roślina będzie sprawiała wrażenie wyciągniętej – w pogoni za słońcem – przez co jej kwiatostany będą przerzedzone.

Gleba, w której zasadzona będzie roślina powinna być odpowiednio żyzna oraz próchnicza. Warto zadbać również o właściwą przepuszczalność - pH gleby, w której posadzone zostaną cebulki rośliny powinno być zbliżone do obojętnego.

Glebę do zasadzenia hiacyntów można przygotować samodzielnie, stosując różne mieszanki lub też zdecydować się na gotowy produkt ze sklepu ogrodniczego. Przed posadzeniem pierwszych cebulek w glebie, stanowisko należy odpowiednio i wyplewić, pozbywając się tym samym wszelkich chwastów, które mogłyby zagłuszać wzrost rośliny. Podłoże można dodatkowo wzbogacić kompostem.

Hiacynt – jak podlewać i nawozić roślinę?

Hiacynt nie przepada za bardzo wilgotnym podłożem. Nie oznacza to jednak, że należy całkowicie zrezygnować z podlewania rośliny. Warto o tym pamiętać, szczególnie w okresie wzrostu oraz kwitnienia rośliny, kiedy wiosną nie ma zbyt częstych opadów, a gleba jest tym samym mocno przesuszona. Wówczas roślina wymaga nawet codziennego podlewania. W przypadku kwiatów uprawianych w domach hiacynty podlewa się rzadziej.

Nawożenie hiacyntów jest dość istotnym procesem. Pierwsze kroki należy podjąć już przy sadzeniu jego cebulek – wówczas stanowisko można użyźnić, stosując kompost. W okresie wiosennym, kiedy hiacynt rozpoczyna swój wzrost, zaleca się, aby dodatkowo wzbogacić glebę nawozem azotowym. W trakcie kwitnienia należy również stosować nawozy wieloskładnikowe. Każdy ze wspomnianych preparatów można zakupić w stacjonarnych sklepach ogrodniczych lub online.

Czy rozmnażanie hiacyntów jest łatwe?

Hiacynt w doniczce, jak również te odmiany, które sadzi się w gruncie, dla niedoświadczonego ogrodnika mogą okazać się dość trudne w rozmnażaniu. Wokół głównej cebulki rośliny tworzą się małe cebulki przyboczne. Rozmnażanie polega na delikatnym oddzieleniu nowo utworzonych cebulek od cebulki macierzystej w taki sposób, aby nie uszkodzić żadnej z nich. Świeżo pozyskane młode cebulki należy umieścić w zaciemnionym i chłodnym miejscu, a następnie na wiosnę zasadzić je na rabacie lub w doniczce.

Wykonując tę czynność, warto zabezpieczyć dłonie rękawiczkami lateksowymi – roślina wytwarza sok, który może podrażniać skórę.

Czy hiacynty trzeba przycinać?

Hiacynta nie należy przycinać po jego przekwitnięciu. Jest to roślina cebulkowa, dlatego też należy pozwolić całkowicie uschnąć górnej części rośliny po okresie kwitnienia. Proces ten jest o tyle ważny, że roślina nawet po przekwitnięciu w dalszym ciągu pozyskuje cenne dla niej elementy, które transportowane są wprost do cebulki w ziemi. W ten sposób możliwy jest jej ponowny wzrost w nowym sezonie. Górną część można usunąć dopiero po całkowitym uschnięciu.

Najczęstsze choroby oraz szkodniki zagrażające hiacyntowi

Hiacynt, podobnie jak i inne rośliny doniczkowe czy ogrodowe, narażony jest na różne choroby oraz szkodniki, które mogą mu zagrażać. Jedną z najczęściej spotykanych chorób jest fuzarioza cebul. Choroba ta atakuje przede wszystkim cebulki rośliny, na ich łuskach można zaobserwować matowy nalot, który wraz z rozwojem choroby zaczyna gnić. Jedynym zabezpieczeniem przed pojawieniem się tej choroby wywołanej przez grzyby jest odpowiednio opiekowanie się cebulkami – poprzez ich zaprawienie w odpowiednio dopasowanym środku.

Inną często spotykaną chorobą jest tak zwana szara pleśń, objawiająca się pojawieniem się na cebulkach wypukłych plam. Wraz z rozwojem choroby zaczynają one zmieniać kolor na ciemnobrązowe, a następnie gnić.

Szkodnikiem, który najczęściej sieje zniszczenie u hiacyntów jest niszczyk zjadliwy. Jego pojawienie się objawia się zasychaniem poszczególnych części rośliny. Sposobem na pozbycie się tego szkodnika jest usuwanie zeschniętych liści oraz palenie ich. Ponadto konieczne jest stosowanie odpowiednich środków, które skutecznie zwalczą tego szkodnika.