Data aktualizacji: 04-08-2022 Dom i Ogród

Dzwonek Dalmatyński - Wymagania, Pielęgnacja, Szkodniki i Choroby

Dzwonek dalmatyński jest rośliną, która idealnie pasuje praktycznie do każdego ogrodu. Najlepszym miejscem dla tego okazu jest jednak skalniak. Roślina sprawdza się również jako idealny dodatek do obsadzenia betonowych murków. Bogate kwitnienie i zachwycający wygląd spowodowały, że cieszy się bardzo dużą popularnością. Coraz częściej jest również wybierany jako roślina doniczkowa. Wówczas dzwonek dalmatyński ustawia się na balkonach czy tarasach. Poznaj szczegóły jego uprawy i pielęgnacji.

Z jakich regionów pochodzi dzwonek dalmatyński?

Dzwonek dalmatyński a dokładnie Campanula portenschlagiana to roślina zaliczana do grupy bylin wieloletnich o niskiej wysokości. Pierwotnie, kwiat ten występował w górzystych rejonach Chorwacji. Jego nazwa wskazuje natomiast na rejon, jakim jest Dalmacja. Z uwagi na łatwość w uprawie i wygląd roślina ta szybko jednak stała się popularna na całym świecie.

Jak wygląda dzwonek dalmatyński?

Dzwonek dalmatyński dorasta do maksymalnie 10-20 cm wysokości, tworząc przy tym bardzo gęstą kępę, która składa się z dużej ilości rozgałęzień. Część pędów jest pokładająca się, szczególnie te najbardziej zewnętrzne. Tym samym można wyróżnić dwa rodzaje liści, jakie wytwarza roślina.

• Pierwsze z nich są odziomkowe, mocno ząbkowane i lekko pofalowane na ich brzegach. Zbierają się gęsto nad ziemią, tworząc charakterystyczną rozetę.
• Drugi typ liści, jakie wytwarza roślina są łodygowe, zdecydowanie mniejsze i bardziej zaokrąglone.

Dzwonek dalmatyński – odmiany, które cieszą się największą popularnością

Dzwonek dalmatyński dostępny jest w różnych odmianach. Te cieszące się największym zainteresowaniem wśród ogrodników to:

• dzwonek garganica – który zachwyca drobnymi niebieskopurpurowymi kwiatami o kształcie małych gwiazdek,
• dzwonek brzoskwiniolistny – swoją nazwę zawdzięcza liściom przypominającym te u brzoskwini, jest to również jeden z najwyższych dzwonków, dorastający nawet do 90 cm, wyróżniają ją również okazałe kwiaty,
• dzwonek alba – u którego podczas kwitnienia pojawiają się duże i białe kwiaty, którym zawdzięcza swoją nazwę,
• dzwonek Poszarskiego – dorastający wyjątkowo do około 70 cm wysokości, odmiana ta bardzo szybko się rozrasta, tworząc barwne kobierce, wyróżnia ją długo okres kwitnienia, od czerwca aż do końca września.

Dzwonek dalmatyński – uprawa rośliny

Decydując się na uprawę dzwonka dalmatyńskiego, należy pamiętać, że jest to roślina, która pochodzi z regionu górzystego. W praktyce oznacza to, że preferuje miejsca dobrze nasłonecznione i ciepłe. Gleba powinna być umiarkowanie żyzna, jednak z zachowaniem średniej wilgotności oraz przepuszczalności. Warto zadbać o dobry drenaż, a nawet kamienistą glebę, o odczynie obojętnym lub zasadowym. Roślina ta z racji miejsca swojego występowania jest odporna na suszę.

Roślina ta pomimo pochodzenia z ciepłych rejonów jest całkowicie mrozoodporna. Oznacza to, że nie wymaga od właściciela dodatkowego okrycia zabezpieczającego na okres zimowy. Należy jedynie zadbać o bardzo dobrą warstwę drenażową, która pozwoli na odprowadzanie nadmiaru wody.

Dzwonek dalmatyński idealnie sprawdza się jako roślina skalniakowa. Często wykorzystuje się go również do obsadzania ścieżek w przydomowym ogrodzie czy przy murkach ogrodzeniowych. Warto również rozważyć zasadzenie kwiatu w donicach. Piękna, bujnie kwitnąca roślina doniczkowa będzie świetnym urozmaiceniem na balkonie, tarasie lub w altanie.

Czy dzwonek dalmatyński wymaga regularnego podlewania i nawożenia?

Dzwonek dalmatyński bardzo dobrze znosi okresy suszy. Jednak utrzymujące się wysokie temperatury oraz brak deszczu mogą mu z czasem zagrozić. Warto szczególnie wtedy zadbać o jego podlewanie.

Roślina ta nie wymaga również regularnego nawożenia. Jedynym wyjątkiem jest okres po pierwszym jej przycinaniu. Wówczas warto wzbogacić podłoże nawozem, aby wspomóc jej rozwój. Gotowe mieszanki do bylin kwitnących znajdziesz w każdym sklepie ogrodniczym.

Dzwonek dalmatyński - kiedy sadzić roślinę?

Dzwonek dalmatyński najlepiej sadzić w okresie wiosennym. Warto przy tym pamiętać, aby zdecydować się na jego sadzenie w grupach, najlepiej po 2 lub 3 rośliny, co pozwoli uzyskać spektakularne efekty podczas kwitnienia.

Na 1 m2 nie sadzić więcej niż 11-15 dzwonków dalmatyńskich. Warto przy tym zachować odstępy ok. 30-centymetrowe. Dzwonek dalmatyński ma tendencję do rozrastania się, dlatego będzie świetnym uzupełnieniem kwiatowych kompozycji na kwiatowej rabacie.

W jaki sposób przycinać dzwonek dalmatyński?

Ogrodnicy decydujący się na tę roślinę w swoim ogrodzie, muszą pamiętać o jej przycinaniu. Kluczowe jest szczególnie to pierwsze, które wykonuje się po przekwitnięciu. Wówczas ścina się praktycznie całość, pozostawiając jedynie 10 cm od ziemi. Dzięki temu zabiegowi możliwe jest uzyskanie większej ilości nowych pędów. Przycinanie pozwala również, na ponowne zakwitniecie rośliny we wrześniu. Nie będzie ono jednak aż tak obfite jak to pierwsze na wiosnę.

Dzwonek dalmatyński – jak go rozmnażać?

Wyróżnia się dwa sposoby rozmnażania rośliny. W pierwszym sposobie stosuje się podział kępy w okresie wiosennym lub jesiennym, kiedy roślina będzie już po okresie kwitnienia.

• Bardzo dobrą metodą jest również skorzystanie z pędów bocznych rośliny lub tych oderwanych u jej nasady.
• Niektóre odmiany tej popularnej rośliny można również rozmnażać przy pomocy zebranych nasion.

Dzwonek dalmatyński - choroby i pasożyty zagrażające roślinie

Dzwonek dalmatyński narażony jest głównie na obecność szkodliwych dla niego mszyc. Na szczęście można się ich bardzo szybko pozbyć z rośliny. Wystarczy zastosować odpowiedni środek, który można dostać praktycznie w każdym sklepie ogrodniczym.

Roślina jest na ogół odporna na choroby. Jedynie złe obchodzenie się z nią, np. poprzez brak zastosowania odpowiedniego drenażu może powodować rozwijanie się u niej grzybów i gnicie korzeni. W przypadku zbyt dużej wilgoci może pojawić się także szara pleśń. Wynika to jednak ze złego przygotowania stanowiska dla rośliny lub zbyt intensywnego podlewania. Stosując się do podstawowych zasad uprawy można wyeliminować ryzyko chorób i szkodników roślinnych.